Γράψαμε για τον "Κεραμιδοτρέχαλο" - Στ2

Στ2

Στις 6 Φεβρουαρίου πήγαμε στο θέατρο «Ράδιο Σίτυ» και παρακολουθήσαμε το θεατρικό έργο «Κεραμιδοτρέχαλος». Το βιβλίο είναι γραμμένο από τη συγγραφέα Άλκη Ζέη και το απέδωσε η Παιδική Σκηνή Θεσαλονίκης.

Το μιούζικαλ είχε θέμα ένα 7χρονο αγόρι που δεν είχε παρέα και τον φανταστικό φίλο του που ονομαζόταν Στικιστικισταμπουρασοπερεπερεπισκιπικιπικιπικιπενιπουσντομιντομιντομινουσο-κεραμιδοτρέχαλος, όμως τον φωνάζανε Στίκι. Αυτός έμενε στις στέγες των σπιτιών και μπορούσε να κάνει τα πάντα, γιατί όσοι δεν τον πίστευαν δεν τον έβλεπαν.

Ο Μπόμπιρας, το παιδάκι,  είχε έναν αδερφό τον Κίκο που είχε πολλή φαντασία και συνεχώς παρίστανε ότι βρισκόταν σε πόλεμο του μέλλοντος.

Στο τέλος όλοι πίστεψαν τον Στίκι και όλοι πήραν ένα καμπανάκι. Ο Ηθοποιός που μου άρεσε ήταν η Λίζα ενώ αυτός που δεν μου άρεσε ήταν ο κιθαρίστας.

Το έργο μας άρεσε πολύ, γιατί ήθελε να διδάξει στους μεγάλους ότι τα παιδιά βαριούνται μόνα τους αλλά αυτοί δεν μπορούν να τα καταλάβουν.

Λία Π.  – Κατερίνα Δ.

Στις 6/2/2014 είδαμε την παιδική παράσταση «Ο Κεραμιδοτρέχαλος». Όταν φτάσαμε, καθίσαμε στην πρώτη σειρά στον επάνω όροφο του θεάτρου. Μας είπαν ότι η παράσταση θα άρχιζε όταν θα γέμζε το θέατρο. Περιμέναμε μισή ώρα. Λίγο πριν αρχίσει  η παράσταση, έκλεισαν όλα τα φώτα και μας είπαν να κάνουμε ησυχία. Εμείς βέβαια συνεχίσαμε τα «χρούτσου-χρούτσου» με τα πατατάκια.

Η παράσταση άρχισε και όλοι οι προβολείς έπεσαν στη σκηνή. Το θέμα του έργου ήταν η μοναξιά. Τα σκηνικά ήταν θαυμάσια. Οι ηθοποιοί έπαιξαν καλά τους ρόλους τους. Εμάς πιο πολύ μας άρεσε «ο Κίκο», ο αδερφός του παιδιού. Τα τραγούδια ήταν επίσης πολύ ωραία. Γενικά το έργο μας άρεσε πάρα πολύ και πιστεύουμε ότι άγγιξε τις ψυχές όλων των θεατών η μοναξιά του παιδιού.

Γιώργος Σ. – Θωμαή Φ.

Ο Κεραμιδοτρέχαλος είναι μια παιδική παράσταση μιούζικαλ. Είναι ένα παιδί, που τον λένε Μπόμπιρα, και επειδή  είναι πάντα μόνο του, φαντάζεται ότι έχει συντροφιά και φίλους. Ο Μπόμπιρας είναι ένα εφτάχρονο αγόρι, που πάει Δευτέρα Δημοτικού και οι φανταστικοί του φίλοι είναι ο Κεραμιδοτρέχαλος και το σκυλάκι του ο Μπόμπης. Ο Μπόμπιρας φοβόταν και να παίξει με  τα παιχνίδια του, αν δεν ήταν εκεί ο μεγαλύτερος αδερφός του, γιατί του έλεγαν μην τα χαλάσει.

Θανάσης Π. – Ραφαήλ Π. – Γιώργος Ρ.

Ο Κεραμιδοτρέχαλος είναι μια παιδική παράσταση μιούζικαλ. Ο Μπόμπιρας είναι ένα παιδί που έχει συντροφιά του την μοναξιά. Φαντάζεται πως έχει φίλους όπως τον σκύλο και το Κεραμιδοτρέχαλο. Ο Κεραμιδοτρέχαλος είναι ένας άνθρωπος που διαφέρει από όλους και μένει στις στέγες των σπιτιών απ΄όπου βλέπει τα πάντα. Οι καλύτεροι ηθοποιοί για μένα ήταν ο Μπόμπιρας, η μαμά του, η φίλη του η Λίζα και ο μεγάλος αδερφός του ο Κίκο. Αυτός που μου άρεσε είναι ο Κίκο. Αυτός που δεν μου άρεσε ήταν ο κιθαρίστας, γιατί μου φαινόταν να θέλει να κοιμηθεί.

Κυριάκος Α.

Ο Κεραμιδοτρέχαλος είναι μια παιδική παράσταση βασισμένη σε βιβλίο της Άλκης Ζέη που περιγράφει ένα παιδί που τα βαριέται όλα. Δημιουργεί όμως με τη φαντασία του τον Κεραμιδοτρέχαλο και γίνονται πολύ καλοί φίλοι. Οι μεγάλοι όμως δεν μπορούσαν να τον δουν και δεν πίστευαν το παιδί. Οι φίλοι του παιδιού όμως είχαν κι αυτοί την ικανότητα να τον δουν. Το παιδί πήγαινε μαζί με τον Κεραμιδοτρέχαλο σε σκεπές,  βλέποντας όλα τα κτίρια από εκεί πάνω. Στο τέλος όλοι πίστεψαν και έζησαν μαζί με το παιδί, τον Μπόμπιρα, αυτή την περιπέτεια.

Μας άρεσε πολύ η παράσταση γιατί είχε πολλή φαντασία και θέμα που άγγιξε όλα τα παιδιά, μικρά και μεγάλα.

 Μαριαλένα Π. -Παναγιώτα Α.

Σήμερα πήγαμε εκδρομή στο θέατρο «Ράδιο Σίτυ» για να δούμε τον «Κεραμιδοτρέχαλο».

Μόλις φτάσαμε, μπήκαμε σε μια μεγάλη αίθουσα. Μετά από λίγο τα φώτα έσβησαν. Η παράσταση άρχισε.

Ο Μπόμπιρας δεν ήταν ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Ένιωθε πολύ μόνος, χωρίς φίλους. Το παιδί αυτό ήταν τόσο μόνο που επινοούσε πράγματα με τη φαντασία του. Ένα από αυτά  ήταν και  ο Κεραμιδοτρέχαλος και ο ψεύτικος σκύλος του, ο Μπόμπο. Είχε έναν αδερφό ο οποίος το έπαιζε μάγκας. Οι μεγάλοι δεν έβλεπαν τον Κεραμιδοτρέχαλο ούτε τους υπόλοιπους φίλους του. Ο Μπόμπιρας με τον Κεραμιδοτρέχαλο ανέβαιναν σε όλες τις σκεπές και έβλεπαν την πόλη. Στο τέλος όλοι πίστεψαν τον Μπόμπιρα και επιτέλους είδαν τον Κεραμιδοτρέχαλο. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Το μόνο πρόβλημα στην παράσταση ήταν ο μουσικός ο οποίος κοιτούσε με ένα περίεργο βλέμμα αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να μας  χαλάσει την καλή εντύπωση.

Παναγιώτης Κ.

Πήγαμε με το σχολείο και είδαμε την παράσταση «Στικιστικισταμπουρασοπερεπερεπισκιπικιπικιπικιπενιπουσντομι

ντομιντομινουσοκεραμιδοτρέχαλος».

Το έργο αυτό το έχει γράψει η Άλκη Ζέη. Ήταν μια παράσταση μιούζικαλ στην οποία οι ηθοποιοί απαντούσαν σε ερωτήματα τραγουδιστά. Κύρια ιστορία της παράστασης ήταν ότι ο μικρός Μπόμπιρας δεν είχε φίλους και έτσι δημιουργούσε φανταστικούς, όπως ο σκύλος του και ο Κεραμιδοτρέχαλος.

Το έργο αυτό ξεκίνησε πολύ αστείο και έπειτα κατέληξε ενδιαφέρον. Όλοι ήταν εξαιρετικοί στους ρόλους τους εκτός από τον τύπο με την κιθάρα διότι δεν έκανε τίποτα. Απορώ γιατί τον έβαλαν να παίξει!

Τι κάνει νιάου, νιάου στα κεραμίδια;

           

                                                                                                                 Νικόλας Γ.